کتاب سبز

نظری بر رواگویه های عاشقانه درادبیات عارفانه.pdf

عررفان اادبی، به عنواان سااحتی ویژه ااز عرفاان ااسلاامی، دااراای زباانی متماایزز ااز دیگزر سااحت هاای آان ااست. درر ااین میاان، به ویژه ااشعاار عااشقاانه، ررنداانه و خمرری دااراای زباانی پیچیده و گااه ررهزن ااند که دیدگااه هاای مختلفی درر تحلیل آنهاا ااراائه شده ااست. دیدگااه هاای سنتی درر ااین بااب، دو طیف ااصلی راا تشکیل می دهند که طیفی ااز آنهاا، برر ویژگی ررمززگونه زباان عااشقاانه عررفاان اادبی تااکید دااررد که ااین مطلب به معنی پوشیدگی معاانی عررفاانی درر ااین زباان می بااشد. طیف دوم درر ااین حیطه، برر هویداایی معاانی عرفاانی ااز طرریق زباان عااشقاانه عررفاان اادبی تااکید می وررزد که نظرر مواافق بسیاارری ااز صااحب نظرراان معااصر راا نیزز به همرااه خود دااررد. ااماا آنچه درر برررسی دقیق ااقوال دو گرروه فوق به دست می آاید عدم تبااین بین ااین دو دیدگااه ااست؛ به طورری که طیف ااول، به گونه اای بیاان معاانی عررفاانی ااز طرریق زباان عررفاان اادبی وطیف دوم پوشیدگی ااجماالی ااین معاانی راا درر پس االفاظ ااین زباان پذیررفته ااند، که ااین نشاان می دهد ااین دو دیدگااه درر اافقی باالاترر قاابل جمع ااند. درر ااین دیدگااه جاامع، باا بهرره گیرری ااز نقااط قوت آرااء اارائه شده، می تواان زباان عررفاان اادبی راا زباانی تشکیل یاافته ااز «نماادهاای عررفاانی اادبی» تلقی نمود که زباانی درر جهت اانتقاال ااحسااساات و رریشه داار درر ااستفااده اادبی و دااراای خااصیت ررمززگونه و بررخوررداار ااز عمق و ژرفاایی ویژه ااست.